بخش دوم

امروزه ميکروچيپ ها به وسيله امواج راديويي فرکانس پايين که آنها [ميکروچيپ ها] را مورد هدف قرار مي دهند عمل مي کنند. با کمک ماهواره ها، شخص ايمپلنت شده مي تواند هر جايي در دنيا مورد رديابي قرار گيرد.
طبق گفته دکتر «کارل ساندرز کسي» که ارتباط زيستي بين هوش مصنوعي و انسان (آي‌ام.آي) که داخل مردم تزريق مي شود را اختراع کرد، چنين روشي در بين يک تعداد آزمايش‌شده در جنگ عراق بود. 
(پيش تر در طول جنگ ويتنام، به سربازان «رمبو چيپ» تزريق مي شد که براي افزايش جريان آدرنالين به داخل جريان خون طراحي شده بود). سوپرکامپيوترهاي 20 ميليارد بيت بر ثانيه در آژانس امنيت ملي آمريکا (ان.اس.اي) اکنون مي توانست هر چه سربازان در ميدان نبرد تجربه مي کنند را با يک سيستم مانيتور از راه دور ببيند و بشنود.
هنگامي که يک ميکروچيپ 5 ميکرو ميلي متري (قطر يک تار مو 50 ميکرومتر است) داخل عصب بينايي قرار داده شود، آن ميکروچيپ ايمپالس هاي عصبي را که شامل تجربه ها، بوها، ديده‌ها (آن چه فرد مي‌بيند) و صداي شخص است را از مغز به بيرون ارسال مي کند. [به عبارت ديگر هر چه فرد توسط حواس پنج گانه خود احساس مي کند اعم از بينايي، شنوايي، بويايي، لامسه، چشايي با کمک سوپرکامپيوترها و تجهيزات جانبي ديگر توسط کنترل کننده ها قابل درک است]. اين ايمپالس هاي عصبي مي‌تواند به مغز شخص از طريق ميکروچيپ پس فرستاده شود تا دوباره توسط شخص تجربه شوند.
با استفاده از يک سيستم مانيتور از راه دور، يک اپراتور کامپيوتر [کنترل کننده] مستقر روي زمين مي تواند پيام هاي «الکترومگنتيک» (تبديل شده به کد بصورت سيگنال) را به سيستم عصبي ارسال کند که روي عملکرد فرد مورد هدف تأثير بگذارد. با سيستم مانيتور از راه دور، اشخاص سالم مي توانند القا شوند تا توهم ببينند و صداها را در سرشان بشنوند.
هر فکر، عکس العمل، هر چه شنيده مي شود و آن چه مشاهده مي شود هر کدام يک پتانسيل عصبي معين ايجاد مي کند؛ در مغز و ميدان هاي الکترومگنتيک آن اثر مي گذارد که اکنون مي‌تواند به افکار، تصاوير و صداها رمزگشايي شود. بنابراين تحريک الکترومگنتيک مي تواند امواج مغزي شخص را تغيير دهد و روي فعاليت عضلاني با ايجاد کردن انقباض و گرفتگي عضله تأثير بگذارد که به صورت شکنجه تجربه شده است.

منبع: http://www.ettelaat.com/etiran/?p=69576